Virtual Chess 64 is een van die N64 -games waardoor je gaat: "Wacht, schaken ziet er nu zo goed uit?" De stukken hebben dit raar bevredigende gewicht voor hen - knallen galopperen eigenlijk als ze bewegen en pionnen op hun plaats als kleine metalen soldaten. Het is schaken, maar met net genoeg flair om je te laten vergeten dat je een half uur naar een bord staart.

Ze hebben ook de moeilijkheidscurve genageld. De AI rolt niet alleen voor beginners, maar het zal je niet verpletteren in drie bewegingen, tenzij je hem opslaat. Ik herinner me dat ik een bisschop vroeg verloor aan wat ik dacht dat een domme fout was, alleen om te beseffen dat de CPU vijf bochten had gemaakt. Stiekem.

Als je een N64 hebt en zelfs een voorbijgaande interesse in schaken, is dit een no-brainer. Geef me gewoon niet de schuld als je de pionvoetstappen in je slaap begint te horen.