Oké, dus tonische problemen zijn deze rare kleine N64 -platformer waar je speelt als deze goofy conciërge genaamd Ed, die per ongeluk een gekke experimentele frisdrank morst - en natuurlijk verandert het alles in mutante monsters. Klassieke logica uit de jaren 90, toch?

De niveaus zijn helder, nogal trippy en eerlijk gezegd een beetje janky op die old-school manier. Je springt over drijvende frisdrankblikken, ontwijken sentient tomaten (ja) en het oplossen van puzzels die variëren van "oh, dat is slim" tot "wachten, hoe moest ik dat uitzoeken?" De cheesy maar charmant van de humor, als een cartoon op zaterdagochtend die zichzelf niet te serieus nam.

Het is niet de strakste platformer op de N64, maar er is iets vreemds vertraagt aan zijn rare energie. Als je offbeat-games met persoonlijkheid graaft, is het een draai waard-verwacht niet alleen Pools op mario-niveau.