Man, de Super Shinobi op Genesis is een van die spellen die gewoon goed aanvoelt zodra je begint te spelen. Je springt erin als deze ninja met een moordende rode hoofdband, die door vijanden snijdt met een zwaard dat er daadwerkelijk gewicht aan heeft - geen van die zwevende onzin. Het eerste niveau gooit je recht in de actie: Shurikens vliegen, kerels springen naar je uit daken, en deze raar pakkende synth -soundtrack die je op de een of andere manier sneller doet bewegen.

Waar ik van hou is hoe strak de bedieningselementen zijn. Je hebt je basissprong en schuine streep, maar dan is er een bevredigende wand-jump-beweging die even duurt om eraan te wennen (ik ben meer in pieken geplant dan ik wil toegeven). En de bazen? Enorme, schermvullende monsters die je daadwerkelijk doen denken in plaats van alleen knop-stopping. Het helikoptergevecht van dat eerste niveau geeft me nog steeds flashbacks.

Het is niet allemaal perfect - sommige van die latere niveaus worden brutaal met de vijandelijke spam - maar wanneer je een vlekkeloze run spijkert, door ninjas snijdt zonder een hit te nemen, voelt het ongelooflijk. Dit is piek 16-bit actie met precies de juiste hoeveelheid uitdaging.