Man, Ocarina of Time houdt nog steeds stand. Je begint als Kid Link die rond Kokiri Forest loopt, de basisprincipes leert - je zwaard op de Deku Scrubs zwaaien, in bomen rollen voor roepies - en het voelt gewoon goed. Dan bam, je trekt het masterzwaard en wordt zeven jaar later wakker in een rommelige Hyrule. Dat moment geeft me nog steeds koude rillingen.

De Ocarina zelf is geniaal - je leert constant nieuwe nummers die je kromt tussen verleden en heden, open geheime gebieden, zelfs het weer beheersen. En de kerkers? Het griezelige pianothema van Forest Temple, de beruchte puzzels van de watertempel ... ze blijven bij je. Ja, de graphics zijn nu blocky, maar de sfeer? Ongeëvenaard.

Ook vissen. Ik heb veel te veel tijd besteed aan het vissen op Lake Hylia.