Man, het Faery Tale Adventure on Genesis was iets anders. Je begint in deze enorme open wereld-zijn tijd vooruit-alleen maar door bossen en dorpen dwaalt zonder handharding. Geen questmarkeringen, geen pijlen die wijzen waar te gaan. Alleen jij, een zwaard, en heel veel "Wacht, was die grot daar eerder?"

De graphics hebben die dikke charme van vroege jaren 90, maar de sfeer? Verrassend humeurig. Het ene moment chat je met dorpelingen die in raadsels spreken, de volgende keer dat je door kobolden in de mist wordt gesprongen. En de muziek? Haunting kleine melodieën die bij je blijven.

Het is janky volgens de normen van vandaag (veel geluk met het uitzoeken van enkele puzzels zonder een gids), maar er is iets speciaals aan hoe het je in deze rare, eenzame fantasiewereld gooit en zegt: "Ga uit." Nog steeds een van die spellen die ik jaren later denk.