Oké, dus Tetris 64 is eigenlijk klassieke tetris, maar met die rare n64-energie uit de late jaren '90. Je hebt je gebruikelijke vallende blokken, maar dan is er deze bizarre bio-sensor-modus waar-ik dit heb-je hartslag de spelsnelheid beïnvloedt. Het is gimmicky, maar nogal hilarisch als je zweten over een bijna-miss en plotseling beginnen de blokken sneller te vallen.

Visueel heeft het die vroege 3D -look - chunky, helder en een beetje ongemakkelijk - maar de kerngameplay is nog steeds solide. De muziek heeft die synth-zware sfeer, zoals iemand het originele thema in een kelder remixte. Als je een Tetris -purist bent, kun je je ogen naar de extra's rollen, maar het is een leuke nieuwigheid voor een banksessie met vrienden. Verwacht gewoon niet dat het je Game Boy -versie vervangt.