Terranigma is een van die SNES RPG's die op de een of andere manier onder de radar vloog - vooral buiten Japan - wat jammer is omdat het fantastisch is. Je speelt als ark, dit roekeloze kind dat per ongeluk de duisternis op een bevroren wereld ontketent, en nu moet je letterlijk alles opnieuw opbouwen vanaf de grond. Planten, dieren, beschavingen - het komt allemaal terug door uw acties.

Het gevecht voelt als een soepeler geheim van mana, met dit bevredigende gewicht voor je speerschommelingen en ontwijkingen, maar de wereldbouw is wat me verslaafd is. Het ene moment help je een dorp herontdekkende muziek, het volgende moment zie je de hele continenten uit de oceaan opstaan. Het heeft diezelfde "alles is verbonden" sfeer als illusie van Gaia, maar met veel meer impact op hoe de wereld evolueert.

Ook die soundtrack? Ik stak nog steeds 20 jaar later in mijn hoofd. Als je deze vroeger hebt gemist, is het veel beter verouderd dan de meeste 16-bit RPG's.