Man, Street Fighter II - Tian Long Jue op SNES neemt me terug. Die eerste keer dat je het opstart, raakt de muziek-dat klassieke Chun-Li Stage-thema-en plotseling ben je weer 10 jaar oud, knoppen op de bank pureren. De selectie is hier allemaal: Ryu's vuurballen voelen precies goed, Guile's flash-trap straft nog steeds de sprong in en veel geluk met het verslaan van Bison zonder hem te kazen met projectielen.

Wat ik leuk vind aan deze versie is hoe het het arcade -gevoel spijkert. De bedieningselementen zijn strak, maar niet zo vergevingsgezind dat je gewoon speciale bewegingen kunt spammen. Je moet eigenlijk die draken timen, of je eet een combo. En de AI? Brutaal over hogere moeilijkheden. Vega zal over je heen wandelen als je niet voorzichtig bent.

Beste deel? Modus met twee spelers. Er gaat niets boven het prullenbak wanneer je een laatste seconde super haalt om de ronde te stelen. De Sprites houden nog steeds stand - die overdreven animaties laten elke hit zwaar aanvoelen. Geef me gewoon niet de schuld als je de tijd uit het oog verliest om je hoge score te verslaan.