Shining Force II is een van die klassieke tactische RPG's die gewoon bij je blijft. Je begint als deze jongen genaamd Bowie (ja, de naam is een beetje vreemd) die wordt gegooid in het leiden van een ragtag -groep krijgers, magiërs en zelfs rare dingen zoals centauren en vogelaars tegen een oud kwaad. De veldslagen spelen zich af op rasterkaarten waar de positionering daadwerkelijk belangrijk is - archers verwoesten je van ver als je niet voorzichtig bent en genezers hebben bescherming in de achterlijn nodig.

Waar ik van hou is hoe elk personage verschillend aanvoelt. Peter de Phoenix Guy begint sterk, maar wordt belachelijk als je hem maalt, terwijl sommige spellcasters een eeuwigheid duren om nuttig te worden (kijkend naar jou, Karna). Het verhaal van het verhaal is eenvoudig maar charmant - veel steden om te verkennen, verborgen rekruten om te vinden, en die klassieke "oh onzin, de schurk werd net halverwege.

Het is niet perfect-de AI dekt soms rond in plaats van aan te vallen, en slijpen kan lastig zijn-maar de mix van strategie en old-school JRPG-vibes maakt het veel meer memorabel dan de meeste Genesis-spellen. Houd nog steeds stand als je het langzamere tempo aankan.