Shadowgate 64 is een van die rare, humeurige N64 -games die voelt alsof het niet op de console hoort - op een goede manier. Je speelt als deze ridder in opleiding die in een vervloekt kasteel vol griezelige torens wordt gegooid, elk boordevol puzzels waardoor je je hoofd kunt krabben. De sfeer is super gotisch, alsof iemand een point-and-click-avontuur mengde met een low-budget horrorfilm.

Eerste wat je zult opmerken? De bedieningselementen zijn janky als de hel - typische vroege 3d N64 -dingen - maar zodra je er aan went, zijn de puzzels eigenlijk behoorlijk slim. Het ene moment ben je erachter hoe je een fakkel kunt aansteken zonder jezelf te verbranden, de volgende dag decoder je wat cryptisch raadsel over een geest. En ja, je zult waarschijnlijk een paar keer vast komen te zitten, maar dat is de helft van het plezier.

Het is niet voor iedereen, maar als je van slow-burn-avontuurlijke games houdt met een donkere fantasie-twist, is dit een verborgen juweeltje. Verwacht gewoon niet dat het je hand vasthoudt.