Pocket Monsters Stadium 2 was in feite het dichtst bij de juiste 3D Pokémon -gevechten voor het Gamecube -tijdperk. Je start het op en plotseling pompt je N64 deze dikke maar charming-modellen van alle 251 Gen 2 Pokémon-veel indrukwekkender dan de kleine sprites die we gewend waren op game boy.

Wat cool is, is hoe het je eigenlijk anders doet denken over gevechten anders. Omdat je hier niet zomaar je weg naar de overwinning kunt overnemen, begin je kleine details op te merken - zoals hoe Typhlosion's vlammen animeren wanneer het aanvalt, of die daadwerkelijk combineren goed samen. De omroeper schreeuwde "Hyper Beam!" In die korrelige N64 wordt ook nooit oud.

Het is niet perfect - sommige minigames voelen zich aangepakt, en veel succes met het vinden van iemand om tegenwoordig multiplayer te spelen. Maar voor pure Pokémon die vecht met nul slijpen? Houdt nog steeds beter stand dan je zou verwachten voor een Arena Fighter uit de jaren 90.