Perfect Dark was zijn tijd ver vooruit op de N64-basisch Goldeneye's koelere, sci-fi neef. Je speelt als Joanna Dark, deze badass -geheime agent die duistere bedrijven en buitenaardse wezens neerhaalt (ja, het wordt raar). De campagne heeft deze uitgestrekte missies waar je rondsluipt, spullen hackt en af en toe geweren zwaait als stealth faalt-wat, laten we eerlijk zijn, dat doet het altijd.

Maar de echte magie? De multiplayer. Je kunt alles aanpassen - op persoonlijkheden, wapens, zelfs hoeveel ze zweren als je ze headshot. Mijn vrienden en ik verspilden hele weekends alleen maar de domste aangepaste wedstrijden (alleen pistolen tegen suïcidale AI? Natuurlijk, waarom niet). De graphics waren toen zelfs janky, maar de pure hoeveelheid dingen om te ontgrendelen en te knoeien met verzonnen.

Houd nog steeds stand als u de krampen van de N64 -controller aankan.