Pac-Mania on the Genesis is een van die rare, enigszins ongebruikelijke neemt Pac-Man aan die op de een of andere manier werkt. In plaats van het gebruikelijke platte doolhof, springt u plotseling over geesten zoals een soort arcade -platformer - wat belachelijk klinkt totdat u zich realiseert hoe bevredigend het is om recht over het hoofd van Blinky te springen. Het isometrische uitzicht zorgt ervoor dat alles in het begin een beetje desoriënterend aanvoelt, maar zodra je het onder de knie hebt, wordt het ontwijken van geesten door rond de hoeken te springen een tweede natuur.

Het is nog steeds een klassieke Pac-Man in de kern-gooide stippen, vermijd geesten, grijp power pellets-maar de toegevoegde verticaliteit verandert het hele ritme. De muziek heeft ook die arcade -charme uit de jaren 80, allemaal veerkrachtig en hectisch. Ik ga niet liegen, de eerste keer dat ik het speelde, dacht ik dat de springende gimmick gewoon een gimmick was ... maar toen verloor ik er een uur aan zonder het te merken. Als je te vaak door het origineel bent doorgebrand, is dit een leuke wending.