Marble Madness on the Sega Genesis is een van die spellen die er eenvoudig uitziet totdat je het daadwerkelijk probeert. Je controleert een marmer dat door deze wilde, isometrische doolhoven wordt gerold - sommige hebben hellingen die je weggooien als je ze verkeerd raakt, anderen zitten vol met kuilen die gewoon wachten om je arme kleine bol in te slikken. De fysica voelt raar realistisch aan voor een 16-bits spel, zoals je marmer eigenlijk gewicht en momentum heeft.

De eerste keer dat ik speelde, dacht ik: "Hoe hard kan het rollen van een bal zijn?" Blijkt, heel erg. De latere niveaus worden brutaal, met bewegende platforms, vijanden die je uit de koers slaan, en deze nachtmerrie-inducerende smalle paden waar een verkeerde beweging je stuurt. De muziek heeft deze rare, gespannen synth -sfeer die alles op de een of andere manier nog dringender aanvoelt.

Het is een van die arcade-poorten die nog steeds standhouden als je van precisie-gebaseerde uitdagingen houdt. Wees gewoon niet verbaasd als je het eerste niveau vijf keer opnieuw start voordat je het onder de knie krijgt.