Mahoujin Guru Guru op Game Boy is een van die rare kleine RPG's die alleen maar charme straalt. Je speelt als Nike en Kukuri-een geen idee van geen idee en een echte heks-in-training-die zich een weg buiten door een wereld die zichzelf niet te serieus neemt. Het eerste wat je zult merken, is hoe helder en goofy alles eruit ziet, alsof de manga tot leven kwam in dikke pixels.

Combat's Simple But Fun - Kukuri's magische kringen zijn de echte ster, waar je vormen trekt om spreuken uit te werpen. Knoei de tekening en je zou in plaats daarvan per ongeluk de vijand kunnen genezen (wat eerlijk gezegd de sfeer van de game past). De kerkers zitten vol met dwaze NPC's en vallen die meer als grappen aanvoelen dan daadwerkelijk bedreigingen. Het is niet super diep, maar het schrijven is vol domme grappen en pauzes van de vierde muur die het vermakelijk houden.

Als je de anime hebt gezien, zul je alle referenties zien, maar zelfs als je dat niet hebt gedaan, is het een solide keuze voor iemand die van RPG's houdt met persoonlijkheid over Grind. Verwacht gewoon geen serieus epos - dit is het soort spel waarbij de laatste baas over zijn eigen cape zou kunnen struikelen.