Madden Football 64 was een van die spellen waardoor je het gevoel gaf dat je eigenlijk toneelstukken vanuit de zijlijn riep - net met veel minder gevolgen voor het verpesten. De graphics waren solide voor de N64, met spelersmodellen die er niet uitzagen als blocky nachtmerries, en de bedieningselementen waren strak genoeg dat je daadwerkelijk een laatste seconde-hagel Mary kon halen zonder je controller te gooien.

Waar ik van hield was het playbook - diep genoeg om het gevoel te hebben dat je strategisch was, maar niet zo overweldigend dat je de helft van de game door opties zou doorbrengen. De bal rennen met Barry Sanders (als je de leeuwen hebt geplukt, voelde uiteraard zo soepel als het zou moeten, en het commentaar had precies de juiste hoeveelheid kaasachtige charme.

Het was niet perfect - sommige van de animaties waren een beetje stijf en het spelen tegen vrienden eindigde meestal in iemand die de andere beschuldigde van "kaasspelen". Maar als je voetbal op de N64 wilde, was dit degene die het pakte. Houdt nog steeds beter stand dan je zou verwachten voor een spel uit '97.