Kaeru no tam ni kane wa naru is een van die rare, charmante game boy -edelstenen die Japan nooit hebben verlaten - wat jammer is, omdat het deze vreemde mix van actie en rpg mechanica heeft die gewoon klikt. Je begint als deze kleine kikker (of mens, afhankelijk van keuzes) die King Delarin probeert neer te halen, en het hele ding voelt als een mix van Zelda en Monster Rancher. Het wezen-buigende systeem is de echte haak-je verovert vijanden halfgevecht, smelt ze, en plotseling heb je deze bizarre hybride sloopwinkel voor je.

De wereld heeft ook die klassieke 8-bit eigenzinnigheid, met steden vernoemd naar gebakjes en NPC's die de meest willekeurige dingen zeggen. Combat is eenvoudig maar bevredigend - je zult aanvallen ontwijken terwijl je ruilt tussen je hoofdpersoon en welk monster je ook hebt getemd, en sommige van de latere fusies worden ronduit belachelijk. Het is het soort spel waar je veel te lang zult experimenteren om te zien wat voor soort gruwel je kunt maken.

Als u voorbij de taalbarrière kunt komen (of een vertaalpatch kunt vinden), is dit een totaal verborgen juweeltje. De muziek is ook raar pakkend voor een soundtrack van Game Boy.