Dragon Knight 4 is een van die rare, cult-klassieke JRPG's die het nooit naar het westen heeft gemaakt-waarschijnlijk omdat het een paar ... uh, twijfelachtige anime-tropen heeft gemengd met de fantasie. Je speelt als een ridder (shocker) in een wereld waar draken en magie bestaan, maar de toon stuitert tussen serieus politiek drama en ongemakkelijke fanservice. Het solide van de gevechten is echter-gebaseerd op een rastersysteem dat de positioneringsmateriaal maakt, en het sprite-werk houdt verrassend goed stand voor een SNES-spel uit de jaren 90.

Eerste tien minuten? Je wordt in een opstand gegooid tegen enkele corrupte edelen, het kiezen van dialoogkeuzes die daadwerkelijk veranderen hoe NPC's je later behandelen. Ik heb per ongeluk een winkelier kwaad gemaakt door te bot te zijn en moest extra geld malen alleen om genezende artikelen te betalen. Klassieke JRPG -pijn.

Het is absoluut een product van zijn tijd, maar als je langs de ineenstorting kunt kijken, is er een fatsoenlijke tactische RPG begraven onder alle anime -onzin uit de jaren 90.