Dragon Knight 4 یکی از آن JRPG های عجیب و غریب کلاسیک است که هرگز آن را به سمت غرب ساخته است-احتمالاً به این دلیل که برخی از آنها وجود دارد ... اوه ، تروپ های انیمه مشکوک با خیال راحت است. شما در دنیایی که اژدها و جادو در آن وجود دارد ، به عنوان یک شوالیه (شوکه کننده) بازی می کنید ، اما لحن بین درام سیاسی جدی و سرویس هواداران بی دست و پا می شود. هرچند جامد مبارزات با سیستم شبکه ای که باعث ایجاد وضعیت موقعیتی می شود ، و کار Sprite برای یک بازی SNES در اواسط دهه 90 به طرز شگفت آور خوبی حفظ می شود.

ده دقیقه اول؟ شما به یک شورش علیه برخی از اشراف فاسد پرتاب می شوید و گزینه های گفتگو را انتخاب می کنید که در واقع نحوه رفتار NPC ها بعداً با شما تغییر می کند. من به طور تصادفی با داشتن بیش از حد صاف ، یک مغازه دار را عصبانی کردم و مجبور شدم پول نقد اضافی را فقط برای تهیه وسایل درمانی خرد کنم. درد کلاسیک JRPG.

این قطعاً محصولی از زمان خود است ، اما اگر بتوانید به گذشته نگاه کنید ، یک RPG تاکتیکی مناسب و معقول در زیر همه مزخرفات انیمه 90 دفن شده است.