Donkey Kong 64 is een van die N64 -games die gewoon de persoonlijkheid straalt. Je begint als DK zelf, zwaait rond zijn thuiseiland, brak kratten en verzamelt gouden bananen - omdat natuurlijk de valuta hier is. Maar al snel ontgrendel je de andere Kongs, elk met hun eigen rare kleine eigenaardigheden. Tiny Kong's paardenstaart laat haar glijden, dikke kan ... echt hard en slungelig ponsen? Welnu, hij strekt zijn armen uit als een soort gestoorde taffy. Het is op de beste manier belachelijk.

De niveaus zijn enorm voor een N64 -spel, boordevol verborgen paden en puzzels die je dwingen om constant tussen personages te ruilen. Sommige gebieden zijn vergrendeld achter specifieke Kong-vaardigheden, dus je zult veel teruggaan-maar het voelt nooit vervelend omdat er altijd een nieuwe goofy mini-game of verzamelobject is om in te struikelen. En de soundtrack? Absoluut vuur. Die DK-rap leeft in mijn hoofd huurvrij.

Het is niet perfect - sommige van de minigames zijn brutaal, en veel geluk met het krijgen van al die bananen zonder een gids - maar het is puur, chaotisch leuk. Als je een zwak hebt voor platformers uit de late jaren '90, is dit een must-play.