Bokujou Monogatari 2 (Harvest Moon 64 voor ons westerlingen) is een van die spellen die gewoon bij je blijft. Je begint met dit kleine, overwoekerde stuk land, en binnen enkele minuten zweet je over welke gewassen te planten voordat het seizoen verandert - ja, ja, de tijd is hier echt belangrijk. Vergeet je om die rapen voor de zomer te oogsten? Moeilijk geluk.

Wat het echt speciaal maakt, is hoe levend de stad voelt. De dorpelingen hebben hun eigen schema's, favoriete geschenken en zelfs kleine verhaallijnen die zich ontvouwen als je de moeite neemt om elke dag met ze te praten. Ik verspilde veel te veel tijd aan het jagen naar Popuri met bloemen in plaats van, weet je, daadwerkelijk mijn boerderij uitbreiden.

De N64-grafische afbeeldingen zijn charmant blocky volgens de normen van vandaag, maar er is iets gezellig aan de manier waarop de seizoenen veranderen-het bekijken van je velden gaan van groen naar sneeuw bedekt terwijl de muziek verschuift. Verwacht gewoon geen Stardew Valley -niveaus van Pools; Dit is de opa van landbouwsims, ruwe randen en zo.

Als je ooit een middag bent kwijtgeraakt aan het regelen van virtuele schuren of in paniek raken over een zieke koe, is dit waar die verslaving begon.