Oude magie op SNES is een van die verborgen RPG -edelstenen die nooit de hype hebben gekregen die het verdiende. Je begint als deze leerlingmage in een wereld waar magie vervaagt, en meteen trekt de Pixel Art je naar binnen - denk aan humeurige bossen met flikkerende fakkels en spellbooks die er echt oud uitzien. De gevecht is een mix van turn-based en realtime, wat raar klinkt, maar het klikt na een paar gevechten.

Wat ik leuk vind, is hoe spreuken zwaar aanvoelen - het uitzenden van een vuurbal is niet alleen een flitsende animatie; Je ziet het gras daarna even branden. En de geheimen? Er is een kerker waar je runen moet vertalen (geen handholding), en het uitzoeken van Legit gaf me het gevoel dat ik me een tovenaar voelde. De muziek is allemaal spookachtige fluiten en diepe drums, perfect voor playthroughs in de late nacht.

Het heeft Jank - sommige spreuken zijn raar OP, en de vertaling is een beetje ruw - maar dat draagt bijna bij aan de charme. Als je van 16-bits RPG's met een sfeer dikker dan een spell-boek houdt, is deze de moeite waard om af te stoffen.