Oké, dus dit is eigenlijk de Tamagotchi -ervaring die tot N64 -niveaus van chaos is gedraaid. Je begint met je gebruikelijke digitale huisdier-voedt het, speel ermee, ruimt de puinhoop op-maar dan gooit het deze raar verslavende mini-games in. Er is er een waar je eieren racen langs een rivier, een andere waar je ballonnen knalt voor punten ... het zou niet moeten werken, maar dat doet het wel.

De multiplayer -modus is waar dingen correct worden losgemaakt. Vier spelers, vier schreeuwende Tamagotchis, en plotseling ben je helemaal te geïnvesteerd in wie hun huisdier eerst een backflip kan laten doen. De graphics zijn pure charme uit de late jaren 90, alle felle kleuren en dikke polygonen, en de soundtrack heeft die raar pakkende Tamagotchi Jingle op Loop. Het is niet diep, maar het is het soort spel waarbij je per ongeluk een uur verspilt om je hoge score te verslaan in de sushi-eetwedstrijd.

Als je ooit een Tamagotchi in de jaren 90 aan je rugzak hebt geknipt, is dit nostalgie met extra stappen - en veel meer knoppen puree.