GoldenEye op N64 is een van die spellen die gewoon goed aanvoelen - zelfs nu. Je begint door het damniveau te sluipen, PP7 in de hand tot zwijgen te brengen, en binnen enkele minuten ga je ofwel vol rambo of zorg je voor zorgvuldig bewakers als een goede spion. De bedieningselementen duren even om te wennen aan (hallo, single-stick richten), maar zodra het klikt, is het pure chaos.

En dan is er de multiplayer. Vier vrienden, een kleine CRT -tv en veel te veel nabijheidsmijnen in de facilitaire kaart. Oddjob is in elke huisregel ooit verbannen, en om een goede reden. Het is het soort spel waarbij iemand altijd "Screen Cheater!" Maar niemand stopt eigenlijk met spelen.

Houdt nog steeds stand als een van de beste shooters ooit, onhandige graphics en zo.