Ultima III در NES یکی از آن RPG های مدرسه قدیمی است که از زمان خود احساس می کند. شما دوباره در سوساریا هستید و یک مهمانی را برای از بین بردن Exodus - آخرین قطعه نامطبوع Mondain و میراث میناکس ، دور می کنید. اولین چیزی که به شما برخورد می کند؟ Sprites در واقع حرکت می کند ، که در آن زمان وحشی بود. هیچ آیکون های کوچک سخت تر نیست - مهمانی شما در اطراف خود قدم می زند ، با هم می جنگد ، و همه چیز فقط احساس زنده ماندن می کند.

به جای ماجراهای انفرادی مانند دو بازی اول ، شما یک خدمه کامل برای مدیریت اکنون دارید. نبردها به صفحه جداگانه ای می روند که در آن موقعیت یابند ، و شما به سرعت متوجه خواهید شد که حمله Mashing آن را قطع نمی کند. برخی از دشمنان شمشیر را از بین می برند اما به جادو می چسبند ، برخی دیگر فقط به یک پهلو خوب احتیاج دارند. برای من چند دعوا برای متوقف کردن رفتار با جادوگر من مانند یک جنگنده پشتیبان ، اما پس از کلیک کردن طلسم ها ، رضایت بخش تر شد. سیاه چال ها هنوز کابوس های مانند پیچ و خم هستند (کاغذ گرافیکی را بیاورید) ، اما این بخشی از جذابیت است. طبق استانداردهای امروز در اطراف لبه ها بسیار خشن است ، اما می بینید که چگونه این چیز سالها پس از آن RPG ها شکل می گیرد.