مرد ، همان بازی در SNES من را به عقب برگرداند - آن پیکسل های پرشور ، صدای رضایت بخش * plink * وقتی گروهی از بلوک ها را پاک می کنید ، و آن موسیقی به طرز عجیبی تنش که با خالی تر شدن تخته سرعت می یابد. در نگاه اول ، این فقط رنگ ها مطابقت دارد ، اما بعد می دانید که 20 دقیقه به همان شبکه خیره شده اید و سعی در برنامه ریزی واکنش زنجیره ای کامل دارند.

آنچه من دوست دارم این است که چگونه شما را به فکر آسان می کند. "اوه ، فقط به رنگهای آبی ضربه بزنید" ، تا ناگهان شما به سه خوشه پراکنده بروید و هیچ حرکتی باقی نمی ماند. نسخه SNES این احساس عجیب و غریب را نسبت به آن دارد - مانند رنگ ها درست است ، و کنترل ها نسبت به برخی از درگاه های بعدی تندتر هستند. همچنین ، نه دروغ ، من هنوز از سال 1994 در صدر جدول برتر خود قرار نگرفته ام.

اگر چیزی برای بازی های پازل که دست شما را نگه نمی دارند ، دریافت کرده اید ، این یک کپسول زمانی است که ارزش ترک آن را دارد.