Pac-Mania در NES یکی از آن پیچ و تاب های عجیب و غریب و اواخر دهه 80 در یک کلاسیک است-مانند اگر Pac-Man ناگهان کافئین را کشف کرد. به جای پیچ و خم معمول مسطح ، شما در این دیدگاه عجیب و غریب شبه 3D که در آن ارواح واقعاً می توانند از روی دیوارها پرش کنند (بی ادب ، درست است؟). این موسیقی انرژی کلاسیک Chiptune را بدست آورد ، و هنگامی که آن باندهای ارواح شروع به هماهنگی می کنند ، سطح آن به طور جدی هرج و مرج می شود.

اولین بار که بازی کردم ، من به ارواح نگاه می کردم زیرا فراموش کردم که اکنون می توانند موانع خود را پر کنند. چند تلاش برای فهمیدن شما می توانید پرش کنید - بازی تغییر دهنده. نسخه "نامحدود" به معنای ادامه مزاحمت نیست ، بنابراین اگر به اندازه کافی سرسخت باشید ، می توانید راه خود را از طریق مراحل بعدی بیرج کنید. هنوز هم به طرز عجیبی رضایت بخش است که وقتی یک گلوله برق را می گیرید ، صدای صدای چمپ قدیمی را می شنوید.

قطعاً پدربزرگ و مادربزرگ شما به یاد نمی آورید ، اما این همان چیزی است که آن را سرگرم کننده می کند.