Dark Rift یکی از آن مبارزان اولیه N64 بود که سعی کرد با دست و پا زدن به سبک بازی های آن زمان به پا برود. گرافیک ها برای دوره به طرز شگفت آور واضح بودند - شخصیت هایی مانند سایبورگ سامورایی و دیو بالدار در واقع در حال حرکت مناسب به نظر می رسید ، حتی اگر انیمیشن ها مطابق با استانداردهای امروز کمی سفت باشند.

آنچه بیشتر از همه به یاد می آورم این است که چقدر عجیب و غریب از این مبارزه احساس می کند. مطمئناً ، به اندازه Tekken یا Soulcalibur جلا نبود ، اما چیزی در مورد فرود یک حرکت ویژه پرشور با شمشیر بزرگ بازی یا انفجارهای انرژی وجود داشت. این فهرست این ترکیب عجیب و غریب از مبارزان فانتزی و علمی تخیلی را داشت و من وقت زیادی را صرف فهمیدم که کدام یک مسخره ترین پتانسیل دسته کوچک موسیقی جاز است (اشاره: احتمالاً آن مرد با پنجه های شعله ور است).

اگر یک دوست در اطراف خود داشته باشید ، چند نفره به یک ظروف سرباز یا مسافر خنده دار از ضرب و شتم دکمه و خطرات مرحله تصادفی تبدیل می شود. فقط انتظار عمق سطح مسابقات را نداشته باشید-این همه چیز در مورد سرگرمی و دلتنگی گنگ است. گوینده فریاد "جنگ!" هنوز در ذهنم بدون اجاره زندگی می کند.