Ultima: Runes of Virtue II, zamanla kaybolmuş gibi hissettiren SNES RPG'lerinden biridir - büyük isimler kadar gösterişli değil, ancak garip bir şekilde büyüleyici bir şey var. Avatar veya özel bir kahraman arasında toplanmaya başlıyorsunuz ve dürüst olmak gerekirse, avatarla gittim çünkü sprite daha serin görünüyordu. Overworld, o klasik yukarıdan aşağıya ultima vibe var, ama zindanlar var mı? İskeletler ve yamaçlar gününüzü mahvetmeye çalışırken, sürekli blokları ittiğiniz ve tuzaklardan kaçtığınız bu garip, labirent benzeri bulmacalardır.

Savaş basit - sadece saldırmak için düşmanlara çarpıyor - ama asıl zorluk, zindanlarda sıkışmadan nasıl gezinileceğini bulmak. Meşaleleri belirli bir sırayla aydınlatmanız gereken bir erken bulmaca var ve yemin ederim, NPC'lerle konuşursanız gerçekten size ipuçları verir. Klasik Ultima Move - her zaman diyaloğu okuyun.

Ana Ultima oyunları kadar derin değil, SNES'e tıkanmış taşınabilir tarzı bir RPG için, bu garip bağımlılık kalitesine sahip. Sadece genişleyen bir destan beklemeyin-bu, erdem temalı felsefenin bir tarafına sahip daha çok bir zindan çatlaktır.