Yani, Ocarina of Time: Master Quest - temelde sevdiğiniz N64 klasiği, ancak birisi zindan zorluğunu 11'e kranklıydı. Düzenler ters çevrildi, bulmacalar daha kötü ve hatta tanıdık odalar eğri toplar atıyor. Deku ağacına "Bunu aldım" diye düşünerek yürüdüm, sonra hemen daha önce orada değildi yemin ettiğim bir kafatası pusu tarafından kavruldum.

Hala Hyrule, sadece… daha keskin. Bir tencereyi keserken tuhaf bir şekilde tatmin edici * clink * müziğini tanıyacaksınız - ancak zindanlar, birisinin cackling yaparken onları yeniden karıştırdığı gibi hissediyor. Jabu-Jabu'nun karnı? Şimdi mutlak kaos. Gözleri bağlı olarak hızlandıracak kadar orijinali oynadıysanız, bu sizi duraklatır ve aslında köşeleri tekrar kontrol eder.

Nostaljinin vurulmasını istediğinizde mükemmel ancak beyninizin bunun için çalışması gerekir. Belki de su tapınağı için bir yol izini kullanır. Tekrar.