Super Metroid Stardust, favori bir çift bot içine kaymak gibi doğru hisseden SNES oyunlarından biridir. Samus olarak başlıyorsunuz, müziğin sizi gerginleştirdiği bu ürkütücü uzaylı gezegenine iniyor. İlk oynadığımda, o loş ışıklı koridorlardan sürüntüğümü hatırlıyorum, bir sonraki odanın bir güç vermediğinden veya yüzümü yemek isteyen bir şey olup olmadığından emin değilim.

Klasik Metroid Vibe: Yalnız, ilk başta güçsüz ve her yeni yetenek (Merhaba, Morph Ball), yemin ettiğiniz yolları açar, sadece çıkmazdı. Piksel sanatı da hala dayanıyor - bröğent uzaylı florası, parçalanan kalıntılar ve duvarları patlattığınızda patlayan ürpertici küçük yaratıklar. Ve bu film müziği? Bir patron dövüşü sırasında bas başladığında mutlak titreme.

Başka Metroid oyunları oynadıysanız, ritmi tanıyacaksınız - açıklama, kaybol, yükseltmeler bul, bir profesyonel gibi backtrack. Ama bunun atmosferini sizinle yapışan nasıl birleştirme hakkında bir şey var. Hala terk edilmiş laboratuvar bölümüne ilk kez tökezlediğimi, dışarı atlanacak bir şey olduğunu düşünüyorum. Klasik Snes büyüsü.