Snes'teki Shin Megami Tensei, zamanının önünde hisseden oyunlardan biridir - sank, garip ve en iyi şekilde cezalandırma. Şeytanlar tarafından istila edilen bir Tokyo'da başlıyorsunuz ve hemen, oyun sizi her kararın önemli olduğu bu baskıcı atmosfere atıyor. Müzik? Musallat. Piksel sanatı? Bir şekilde 16 bitlik bir kıyamet cehennem gibi görünmesini sağlar.

Benimle gerçekten yapışan şey iblis müzakere sistemidir. Sadece her şeyden akılsızca savaşmak yerine, aslında canavarlarla konuşuyorsunuz, rüşvet veriyorsunuz ya da onları kızdırıyorsunuz-bazen size katılacaklar, diğer zamanlarda sadece konversasyona saldıracaklar. Öngörülemez ve yaptığınız ahlaki seçimler hikayeyi vahşi yönlerde yönlendirir. Yine de burada el tutma yok. Zindan sürünme acımasız ve ilk kez rastgele bir karşılaşma partimi sildi, tüm yaklaşımımı yeniden düşünmek zorunda kaldım.

Eğer yumrukları çekmeyen ve bu eski okul meydan okumasını sevmeyen RPG'lere giriyorsanız, SMT deliliği burada başladı. Belki daha şifreli anlar için bir yol izini kullanışlı tutun.