Tamam, bu yüzden Crystal Mines , kir kazmak ve garip yoğun bir hayatta kalma oyunu oynamak arasında bir karışım gibi hissettiren derin kesimlerden biridir. Bu küçük robotu 2265'te kontrol ediyorsunuz (tabii ki gelecek), tünelleri oymak ve uzaylı yaratıkları savuşturmak için enerji toplarını patlatıyorsunuz. Amaç? Kayalar sizi ezmeden önce çıkışın kilidini açmak için yeterince parlayan kristal alın, yoksa bazı yaratık lezzetli göründüğünüze karar verir.

İlk başta basit görünüyor - sadece kaz ve topla, değil mi? Ama sonra arkanızın çöktüğünü, düşmanların geri çekilirse yeniden doğduğunu ve düşen kayalar etrafta dolaşmadığını fark edersiniz. Çıkışın zaten kazdığım bir kaya yığını altında ortaya çıktığı bir seviyeye takıldığımı hatırlıyorum. Klasik NES hayal kırıklığı, ancak hemen tekrar denemek isteyecek bir şekilde.

Her hatanın oyunun değil, hatan gibi hissettiği eski okul cazibesi var. Yine de 10 seviye ile zıplayan lekelerden nefret edeceksiniz.