Super Metroid - ความเฉื่อยยังคงยึดมั่นแม้หลังจากหลายปีที่ผ่านมา ช่วงเวลาที่คุณวางลงบน Zebes ซาวด์แทร็กที่น่าขนลุกเตะเข้ามาและคุณแค่ รู้สึก ว่า Samus อยู่คนเดียวที่นั่น การควบคุมนั้นราบรื่นอย่างโง่เขลา - วอลล์กระโดดรู้สึกเหมือนธรรมชาติที่สองหลังจากผ่านไประยะหนึ่งและวิธีที่ห่วงโซ่อาวุธลำแสงของคุณเข้าด้วยกันเป็นที่น่าพอใจมาก

สิ่งที่ทำให้ฉันได้ทุกครั้งคือเกมที่ไม่จับมือคุณ คุณจะวางระเบิดกำแพงแบบสุ่มเพื่อดูว่าพวกเขาพังทลายย้อนหลังด้วยการอัพเกรดใหม่เพื่อไปยังพื้นที่ที่ซ่อนอยู่และยังคงสะดุดเข้าไปในห้องที่ทำให้คุณไป“ เดี๋ยวก่อนฉันควรจะคิด ออก ได้อย่างไร” และเจ้านายเหล่านั้นต่อสู้? เสียงกรี๊ดของริดลีย์คนเดียวถูกเผาเข้าไปในสมองของฉัน

มันเป็นหนึ่งในเกม SNES ที่หายากที่บรรยากาศไม่เคยยอมแพ้ตั้งแต่ถ้ำหยดไปจนถึงเสียงครวญครางที่เงียบสงบของห้องพักที่ว่างเปล่า หากคุณไม่เคยเล่นมันคุณอยู่ในสิ่งที่พิเศษ