Weet je nog die old-school detective-sfeer waar je Carmen Sandiego over de hele wereld zou achtervolgen, door je kleine in-game almanac te bladeren zoals een soort junior interpol-agent? Dat is precies wat deze Sega Genesis -versie nagelt. Je begint op het hoofdkantoor van Acme, krijgt een case -dossier overhandigd en plotseling boek je vluchten naar Tokyo of Nairobi omdat een goon de kroonjuwelen heeft gestolen - of misschien was het de Eiffeltoren? (Haar bemanning was niet kieskeurig.)

Het plezier zit in de klauteren - het controleren van tijdzones, het matchen van verdachte beschrijvingen en het realiseren van halverwege dat je de aanwijzing over de hoed van de verdachte volledig hebt gelezen. En ja, in het begin bombardeer je een paar gevallen. Blijkt dat een man in Buenos Aires beschuldigt wanneer het pad daadwerkelijk naar Oslo leidde, een trefzekere manier is om door de chef te worden gekauwd. Maar als je eindelijk een van Carmen's lakeys hangt na het samenvoegen van die cryptische hints? Voelt alsof je de Da Vinci -code met een paspoort kunt kraken.

Verwacht gewoon niet dat je Carmen zelf betrapt zonder ruzie. Ze is altijd een stap vooruit, en dat is wat deze game raar verslavende decennia later maakt.