Ah, de originele legende van Zelda op NES - waar het allemaal begon. Je begint met niets anders dan een houten zwaard en heel veel nieuwsgierigheid, ronddwalen in grotten, brandende struiken om te zien wat verborgen is en absoluut te worden verwoest door die blauwe donkere noten als je niet voorzichtig bent. De overworld voelt enorm aan wanneer je er voor het eerst in stapt, en de helft van het plezier steekt rond om geheimen te vinden (wie bombardeerde anders elke verdachte muur?).

Geen handhold hier-alleen jij, een cryptische oude man hints, en af en toe "het is gevaarlijk om alleen te gaan." De kerkers zijn deze perfecte kleine puzzels van sleutels, verborgen deuren en die ene kamer met veel te veel van likes. En op dat moment waarop je eindelijk de boog of het vlot krijgt? Pure magie.

Besturingselementen zijn eenvoudig maar strak: pijlen om te bewegen, z om je zwaard te zwaaien, x voor items. Je zult ze snel onthouden, vooral omdat je knoppen stampt wanneer een moblin je in de hoek maakt. Verwacht gewoon niet dat je het in één keer verslaan - dit heeft tanden.