Man, de ontstekingsfactor op SNES is een van die spellen waardoor je zweet alleen maar de controller. Je bent een brandweerman, ja, maar niet op een cheesy arcade -manier - dit gooit je in brandende gebouwen waar plafonds instorten, gaslijnen exploderen en mensen eigenlijk om hulp schreeuwen. De eerste keer dat ik speelde, raakte ik in paniek en rende gewoon rond water met niets terwijl een arme kerel op de achtergrond brandde. Niet mijn beste moment.

Wat cool is, is hoe het de strategie met chaos combineert. Je hebt beperkte zuurstof, dus je kunt niet zomaar blindelings opladen. Soms bust je door een muur met een bijl om een redding te snijden, andere keren ontwijk je vallend puin terwijl je overlevenden sleept. En de branden verspreidden zich realistisch - als je een kleine vlam negeert, veel geluk als de hele kamer twee minuten later een hel is.

Het is janky op die klassieke SNES -manier (veel geluk met de ladderbesturing), maar dat draagt bijna bij aan de spanning. Je speelt niveaus om alleen seconden van je tijd te scheren of eindelijk die ene burger te bewaren die je bleef missen. Absoluut niet je typische actiegame - meer als een puzzel waar alles in brand staat en de stukjes schreeuwen.