Ooit een strategiespel gespeeld waarbij je je eigenlijk een algemene blaffende bestellingen voelt in het midden van een oorlogszone? Dat is het hybride front op het Genesis. Je begint met het kiezen van je squadron-tanken, infanterie, de werken-en wordt onmiddellijk in deze strakke gevechten gebaseerde gevechten gegooid waar elke beweging ertoe doet. Verzuim je positionering, en plotseling wordt je artillerie versnipperd door vijandelijke mechs.

Wat cool is, is hoe het turn-based planning combineert met realtime chaos wanneer eenheden daadwerkelijk botsen. Het ene moment verplaatst je zorgvuldig sluipschutters in dekking, de volgende keer zie je je tank opblazen omdat je bent vergeten het terrein te controleren. Het verhaal is dit rare alternatieve-geschiedenisweers WO2-ding met mechs en super-soldaten, wat belachelijk klinkt, maar op de een of andere manier werkt als je knie tot diep mist-of-oorlog hindernissen bent.

Het is een van die spellen waarbij het verliezen van een enkele eenheid pijn doet omdat je ze allemaal naar je vrienden hebt genoemd (of tenminste dat deed ik). Als je van straffende, old-school tactiek houdt met een kant van Janky 90s charme, is deze nog steeds geweldig. Verwacht gewoon niet dat de AI u gemakkelijk zal doen.