Oké, dus tmnt op NES - Classic versloeg ze, maar veel moeilijker dan je zou verwachten. Je begint met alle vier de schildpadden, en ja, je kunt er op elk moment tussen schakelen. Op het eerste gezicht lijken ze hetzelfde, maar hun wapens maken een enorm verschil. Donnie's Bo -personeel raakt als een vrachtwagen en heeft een gek bereik, maar man, het is traag. Ondertussen zijn Raph's SAI's snel, maar laat je veel te dicht bij vijanden. Je zult je favoriete vasten achterhalen.

De eerste paar niveaus brengen je door riolen en magazijnen, vechtende voetsoldaten en een aantal serieus rare vijanden (kettingzaagjongens? Rat Kings? Natuurlijk, waarom niet). De overworld -kaart geeft het het gevoel dat je daadwerkelijk door de stad gaat, wat voor die tijd best cool was. Maar hier is de kicker: elke schildpad is eigenlijk een leven, en je krijgt maar twee doorgaan. Verlies alle vier en het is terug naar het begin. Oh, en later moet je je vrienden redden als ze worden gevangen - geen druk.

Het is leuk, maar veel geluk dat het voorbij het onderwaterdamniveau komt zonder te schreeuwen. Dat deel alleen is verantwoordelijk voor duizend gebroken controllers.