Als je ooit Final Fantasy -tactieken hebt gespeeld, zul je de sfeer hier herkennen - Tactics Ogre is eigenlijk de coolere, grimmiger oudere broer of zus. Het heeft datzelfde grid-gebaseerde gevechten waar positionering veel meer belangrijk is dan je in het begin zou denken, maar het verhaal? Veel donkerder. Je wordt in deze rommelige burgeroorlog gegooid waar er niet echt goede jongens zijn, alleen een heleboel facties met hun eigen agenda.

Waar ik van hou is hoe je keuzes de wereld daadwerkelijk vormen. Het kiezen van partijen is niet alleen smaaktekst - het verandert wie leeft, wie sterft, en zelfs op welke kaarten je later zult vechten. Het klassensysteem is ook diep, hoewel het een minuut duurt om je hoofd om te wikkelen. Pro -tip: boogschutters zijn al vroeg overweldigd, maar slapen niet op ninja's zodra je ze ontgrendelt.

Het is een van die SNES-edelstenen die nog steeds standhoudt als je de ouderwetse moeilijkheidspieken aankan. Verwacht gewoon dat je veel reset wanneer je genezer wordt eenmalig door een willekeurige kritieke hit.