Oké, dus Sword of Hope on the Game Boy is een van die RPG's die aanvoelt als een rare mix van Dungeon Crawler en Point-and-Click Adventure. Je begint met deze kleine ridderde kerel-geen karaktercreatie, gewoon recht in-en het eerste wat je doet is door deze doolhofachtige bossen en grotten dwalen, om de paar stappen tegen monsters te botsen.

Het gevecht is gebaseerd, maar met een wending: je kiest uit deze kleine geïllustreerde actiekaarten (aanval, magie, item, enz.) En timing is belangrijk. Ik herinner me dat ik door de eerste baas werd verwoest omdat ik de aanval bleef spammen in plaats van genezen. Klassieke rookie -fout.

Wat cool is, zijn de puzzels-sommige zijn eenvoudige "vind de sleutel" dingen, maar anderen doen je eigenlijk denken, zoals het herschikken van symbolen of het ontcijferen van rare in-game raadsels. De pixelkunst is charmant op die vroege game boy-manier, allemaal dikke en humeurige, en de muziek heeft die nostalgische piep-bloop-sfeer.

Het is niet de diepste RPG die er is, maar er is iets bevredigend aan het langzaam samenvoegen van het verhaal terwijl ze door willekeurige ontmoetingen slijpen. Verwacht gewoon geen snelle hack-and-slash-dit is meer over geduld en verkenning.