Super Mad Champ is een van die SNES -racers die het gevoel heeft dat het actief probeert je van de baan te gooien - op de best mogelijke manier. Op het moment dat je je rit kiest (ik ga altijd voor het rare hovercraft-ding, hoewel het als een winkelwagentje op ijs behandelt), je wordt tegen deze chaotische, neon-gegeten cursussen vol haarspeldbeurten en verrassingssprongen geslagen. Ik mis een drift en je eet de muur voor de helft van de ronde.

Wat cool is, is hoe elke auto eigenlijk anders aanvoelt - sommige greep de weg, anderen glijden alsof ze op boter zijn, en veel geluk om de monstertruck niet op strakke hoeken te draaien. De AI -racers rommelen ook niet rond; Ze duwen je in putten of stelen power-ups in de lucht. Het heeft die perfecte mix van Jank en legitieme vaardigheden uit de jaren 90, waar je vijf keer een spoor opnieuw moet proberen om die ene domme snelkoppeling te nagelen. Houd nog steeds stand als je van die old-school, witte-knokkel-race-sfeer houdt.