Stadionevenementen op NES is een van die old-school track & field games die veel moeilijker is dan het lijkt. Je sprint, springt hindernissen en gooit jezelf in de zandput - allemaal met die klassieke NES -stijfheid. De bedieningselementen duren even om eraan te wennen (het stampen van Z en X voor hardlopen voelt in het begin raar), maar zodra je het ritme naar beneden hebt, is het vreemd bevredigend.

Het heeft die vroege sportspel charme waar alles overdreven is - je man springt alsof hij op de maan is, en de hindernissen kunnen net zo goed muren zijn. Ik ga niet liegen, de concurrentie AI bedriegt een beetje, maar dat maakt eindelijk een perfecte verspringen nog zoeter.

Als je van andere retro -sportspellen houdt, kunnen Super Sidekicks of Street Hoop dezelfde jeuk krassen. Geef me gewoon niet de schuld als je duimen pijnlijk zijn door het stoten van knoppen.