NES'teki stadyum etkinlikleri, göründüğünden çok daha zor olan eski okul atletizm oyunlarından biridir. Sprint yapıyorsunuz, engelleri atlıyorsunuz ve kendinizi kum çukuruna fırlatıyorsunuz - hepsi o klasik NES sertliğiyle. Kontrollerin alışması bir saniye sürer (ilk başta koşmak için Z ve X'i ezmek), ancak ritmi indirdikten sonra garip bir şekilde tatmin edicidir.

Her şeyin abartılı olduğu erken spor oyunu cazibesi var - adamınız ayda olduğu gibi sıçradı ve engeller de duvar olabilir. Yalan söylemeyecek, rekabet biraz hile yapıyor, ama bu nihayet mükemmel bir uzun atlamayı daha da tatlı hale getiriyor.

Diğer retro spor oyunlarına giriyorsanız, Süper Sidekicks veya Street Hoop aynı kaşıntıyı çizebilir. Başparmaklarınız düğme ezmekten ağrılı olduğunda beni suçlamayın.