Oh man, Soul Blazer - dit is een raar klein juweeltje uit het SNES -tijdperk. Je begint terwijl deze engel kerel naar beneden stuurde naar vrij gevangen zielen, wat zwaar klinkt, maar het is eigenlijk behoorlijk chill. De gameplay is deze coole mix van zelda-stijl hacking en snijden met lichte stedenbouwelementen. Elke vijand die je doodt, laat zielen vrij die het wereldwijd herbouwen, dus je ziet letterlijk de wereld opnieuw bevolken terwijl je speelt.

In eerste instantie lijkt het eenvoudig - alleen maar spanden in kerkers - maar dan merk je hoe bevrijdende zielen nieuwe NPC's, winkels, zelfs snelkoppelingen ontgrendelt. De muziek heeft die klassieke Enix -charme ook, allemaal springkussen en nostalgisch. Sommige baasgevechten kunnen verrassend moeilijk zijn als je niet oplet, vooral als ze overal projectielen beginnen te gooien.

Het is een van die spellen die in het begin klein aanvoelt, maar verrassend diep wordt als je je realiseert hoe alles verbindt. Absoluut een verborgen opvallende uit het 16-bits tijdperk.