Shin Megami Tensei op SNES is waar de hele demon-verzamelende waanzin echt van start ging-weg voordat Persona de schijnwerpers stal. Je begint als een willekeurig kind in Tokio, en dan boem: demonen verschijnen, kernwapens vallen, en plotseling onderhandelt je met pixies en oni in een post-apocalyptische woestenij. Klassieke JRPG-vibes uit de jaren 90, maar met deze rare, donkere rand waar je constant een tweede geuk bent of je monsters moet werven of ze gewoon in onderwerping moet verslaan.

Het gevecht is moeilijk, de sfeer is onderdrukkend en de soundtrack? Alle griezelige synths die elke kerker kruipen als een afdaling in de hel voelen. Oh, en veel succes met het gelukkig houden van je demonenfeest-ze zullen je redden als je hun eisen halverwege de strijd negeert. Het is janky op die ouderwetse manier, maar er is niets anders leuks.