Oh man, legende van de kage - deze neemt me terug. Je speelt als deze Ninja -kerel die eigenlijk gewoon links en rechts vijanden snijdt met zijn zwaard en Shuriken gooit alsof er geen morgen is. De bedieningselementen zijn eenvoudig (spring, aanval, gooien), maar die Ninja -vijanden? Ze rommelen niet rond.

Het eerste wat je zult merken, is hoe snel het scherm scrollt - zoals soms te snel. Je zult half jump tussen bomen zijn (ja, daar doet je veel van) en plotseling komt er een pijl uit het niets. En laat me niet beginnen met de Boss-gevechten-sommige voelen zich rechtstreeks oneerlijk totdat je hun patronen ontdekt.

Het heeft die klassieke arcade -sfeer waar je veel zult sterven, maar op de een of andere manier blijft je doorgaan omdat je gewoon de volgende fase moet zien. De muziek slaat echter. Dat hoofdthema loopt nog steeds vast in mijn hoofd.