Iron Commando is een van die SNES versloeg ze op de een of andere manier onder de radar vroeger terug - waarschijnlijk omdat het laat in het leven van de console uitkwam. Maar man, het is geweldig. Je kiest tussen een krijgskunstenaar, een worstelaar, of deze rare Cyborg Ninja (ik ga natuurlijk altijd ninja) en begin gewoon met het slopen van dudes links en rechts.

Het eerste niveau gooit je recht in een belegering in een stad, slaat door golven van misdadigers met bevredigende stoten, trappen en specials voor schermclaring die je gezondheid aftappen als je ze te veel spamt. De Sprites zijn dik op die perfecte SNES-manier, en de muziek heeft deze vuile synth-rock-sfeer die op de een of andere manier werkt.

Het is veel vloeibaarder dan veel andere vechters uit het tijdperk - je kunt jongleren met vijanden, tegenaanvallen, zelfs wapens zoals messen en pijpen oppakken. En ja, de coöperatie is chaotisch leuk, hoewel veel geluk met het vinden van iemand die niet al je power-ups zal stelen. Boss -gevechten zijn belachelijk op de beste manier - het ene moment dat je vecht tegen een kerel op een motorfiets, de volgende keer dat je de raketten van een helikopter ontwijkt. Als je games zoals het laatste gevecht graaft, maar iets wilt met een beetje extra flair, is dit de moeite waard om op te graven.