GRANKSLAM - Het tennistoernooi '92 is een van die vroege sportspellen uit de jaren 90 die op de een of andere manier de eenvoud van tennis nagelt zonder dingen te veel compliceren. Je kiest je speler (geen gelicentieerde professionals hier, alleen generieke maar charmant pixelateerde atleten), kiest een oppervlak - grass, klei of hard court - en plotseling zit je in een wedstrijd waar timing veel meer is dan chique bedieningselementen.

Het eerste wat je zult opmerken? De balfysica voelt verrassend goed voor zijn tijd. Plakjes daadwerkelijk snijden, topspin -opnamen duiken, en als je een volley verwerkt, zal het ofwel lang of plop pathetisch in het net varen. Wedstrijden worden snel gespannen, vooral tegen de AI over hogere moeilijkheden - ze houden ervan om je zwakke backhand te exploiteren.

Het is niet flitsend volgens de normen van vandaag, maar er is iets bevredigend aan de manier waarop de menigte proost na een lange rally of hoe de scheidsrechter robotisch "vijftien - love" aankondigt. Als je nostalgie hebt voor dikke Genesis Sprites en eenvoudige sportspellen, is dit een solide serve-en-volley-tijdcapsule.