Aardworm Jim op SNES is een van die spellen die gewoon de persoonlijkheid sijpelt - letterlijk, omdat je als een worm speelt in een robotachtige pak. Vanaf het begin schiet je rare vijanden met een plasmakanaal, zwaaiend uit je eigen hoofd als een grijphaak en stuiterende koeien van het scherm stuiteren. Het hele ding voelt als een cartoon op zaterdagochtend verrukkelijk losgegaan.

De niveaus zijn belachelijk op de beste manier - het ene moment dat je vis ontwijkt in een gigantische hamsterbal onder water, de volgende keer dat je tegen een blinde salamander in nul zwaartekracht racet. En die soundtrack? Ik bleef na al die jaren nog steeds in mijn hoofd. Het is moeilijk als nagels op plekken (kijkend naar je, buisrace -niveau), maar door de pure creativiteit wil je erdoorheen duwen.

Als je deze vroeger hebt gemist, is het eigenlijk de SNES naar zijn raarste en meest charmante. Geef me gewoon niet de schuld als je begint te neuriën "groovy!" Na elke sprong.